بررسی Apple Vision Pro

فشار زیادی بر روی Apple Vision Pro جدید وجود دارد، ورود طولانی مدت اپل به دنیای رایانه هایی که روی صورت خود می پوشید. اپل ادعا می کند که Vision Pro که از 3499 دلار شروع می شود، آغاز چیزی به نام "محاسبات فضایی" است که اساسا به اجرای برنامه های اطراف شما خلاصه می شود. و تبلیغات این شرکت برای آن حتی کمی از این فشار محافظت نمی کند: آنها افرادی را نشان می دهند که همیشه Vision Pro را می پوشند. در محل کار! شستن لباس ها! بازی با بچه هایشان! جاه طلبی بسیار زیاد است: لایه بندی برنامه ها و اطلاعات در دنیای واقعی - برای تقویت واقعیت.

اپل باید ادعا کند که Vision Pro آغاز چیز جدیدی است زیرا مردم بیش از یک دهه است که رایانه های هدست می سازند. من نمونه اولیه توسعه اولین Oculus Rift را در سال 2013 امتحان کردم و آدی رابرتسون از The Verge، که این بررسی را ویرایش کرد، اساسا هر هدستی را که از آن زمان منتشر شده است امتحان کرده است. همه این پیشرفت ها به این معنی است که محصولات بسیار خوبی وجود دارد: اولین Oculus به خط Quest در متا تبدیل شد، که اکنون Quest 3 را ارسال می کند - یک هدست واقعیت مجازی بسیار خوب با کتابخانه عظیمی از بازی ها و برخی از ویژگی های AR خاص خود، که 500 دلار قیمت دارد.

Vision Pro اولین تلاش اپل برای ساخت یک کامپیوتر از همه این ایده ها است - رایانه ای که در فضای اطراف شما کار می کند. هدف این است که Vision Pro یک دستگاه کامل باشد که بتواند درست در کنار مک و آیپد در اکوسیستم دستگاه های اپل قرار گیرد و به شما امکان می دهد کارهای واقعی را انجام دهید. می توانید از Excel و Webex و Slack در Vision Pro استفاده کنید و همچنین می توانید بنشینید و فیلم ها و برنامه های تلویزیونی را روی یک صفحه نمایش مجازی غول پیکر 4K HDR تماشا کنید. و می توانید صفحه نمایش مک خود را منعکس کنید و فقط از Vision Pro برای نگاه کردن به یک مانیتور بزرگ شناور در فضای مجازی استفاده کنید.

شگفت انگیز به نظر می رسد، و گاهی اوقات همینطور است. اما Vision Pro همچنین نشان دهنده یک سری مبادلات واقعا بزرگ است - مبادله هایی که نادیده گرفتن آنها غیرممکن است. برخی از این مبادلات بسیار ملموس هستند: دریافت تمام این فناوری در یک هدست به این معنی است که وزن زیادی روی صورت شما وجود دارد، بنابراین اپل تصمیم گرفت از یک بسته باتری خارجی متصل به کابل استفاده کند. اما مبادلات فلسفی دیگری نیز وجود دارد.

همانطور که در چند روز گذشته از آن استفاده کرده ام، مدام با یک سری سوالات مواجه شدم - سوالاتی در مورد اینکه آیا مبادلات ارزشش را دارد یا خیر.

آیا استفاده از Vision Pro آنقدر خوب است که حاضرم هر بار که آن را می گذارم موهایم را خراب کنم؟

آیا آنقدر خوب است که بخواهم آن را به جای کیف لپ تاپ خود در کیف حمل غول پیکر خود بگذارم؟

آیا آنقدر خوب است که بخواهم به جای چشمان خودم از طریق صفحه نمایش به دنیای اطرافم نگاه کنم؟

اساسا، من مدام می پرسم که آیا ترجیح می دهم از رایانه در آنجا استفاده کنم تا اینجا. و به همان اندازه که Vision Pro جالب است، راه درازی در پیش است تا بتواند در اینجا شکست بخورد.

سخت افزار
اپل نمی خواهد کسی Vision Pro را به عنوان یک هدست واقعیت مجازی در نظر بگیرد، اما این یک هدست واقعیت مجازی است - البته یک هدست واقعیت مجازی که تقریبا به شما امکان می دهد وانمود کنید که یک هدست واقعیت مجازی نیست.

شما آن را به گونه ای روی سر خود قرار می دهید که بینایی شما را کاملا مسدود می کند، و سپس یک فید ویدیویی سه بعدی از دنیای اطراف شما را نشان می دهد که از دوربین های جلویی عبور کرده اید، گویی می توانید از طریق دستگاه ببینید. اما همچنین می تواند شما را در واقعیت مجازی، در سطوح مختلف غوطه وری قرار دهد: من مدتی را به طور کامل روی ماه کار کردم و زمان زیادی را در آشپزخانه ام با دسته ای از پنجره ها که در اطراف یک پورتال به درخت جاشوا شناور بودند، گذراندم.

Vision Pro در مقایسه با سایر هدست های واقعیت مجازی که عمدتا پلاستیکی هستند و اغلب کاملا مسخره به نظر می رسند، خیره کننده است. در مقابل، Vision Pro از منیزیم و فیبر کربن در یک محفظه آلومینیومی ساخته شده است که به نظر می رسد امتداد طبیعی زبان طراحی آشنای اپل است. یک آیفون 6 کوچک در آنجا وجود دارد، یک ایرپاد مکس کوچک، یک اپل واچ. این لبه فناوری در بسته ای است که فورا آشنا به نظر می رسد. تقریبا همه کسانی که آن را نشان داده ام فکر می کنند که شخصا کوچکتر از آنچه انتظار داشتند به نظر می رسد، به خصوص در مقایسه با برخی از هدست های واقعیت مجازی عظیمی که در دهه گذشته دیده ایم.

صفحه نمایش جلویی در Vision Pro تلاشی است برای جلوگیری از انزوا از افراد دیگر در حین پوشیدن آن. در عکس های اپل، شبیه یک صفحه نمایش بزرگ و روشن به نظر می رسد که ویدیویی از چشمان شما را به اطرافیان شما نشان می دهد تا در حالی که هدست را به دست دارید، احساس راحتی کنند که با شما صحبت کنند - ویژگی ای که به طور شایان ستایش EyeSight نامیده می شود. در واقعیت، ممکن است آنجا نباشد. این یک OLED با وضوح پایین با یک پنل عدسی در جلوی آن است که جلوه ای سه بعدی ملایم را ارائه می دهد، و آنقدر کم نور است و شیشه پوشش آن بسیار بازتابنده است، در واقع دیدن آن در اکثر نورهای معمولی تا روشن دشوار است.

وقتی مردم چشمان شما را می بینند، این یک تصویر با وضوح پایین و شبح گونه از آنها است که شبیه CGI است. این اثر عجیب است - این ایده که شما با هر کسی تماس چشمی واقعی برقرار خواهید کرد، یک خیال است. و هیچ کنترل یا نشانگری در visionOS برای این نمایشگر خارجی وجود ندارد، بنابراین شما هرگز واقعا نمی دانید که دیگران چه می بینند. تصور کنید که مستقیما به چشمان کسی نگاه کنید و با او صحبت کنید بدون اینکه بدانید آیا آنها می توانند چشمان شما را ببینند یا خیر - عجیب است!

این شیشه پوششی مجموعه عظیمی از دوربین ها و حسگرها را پنهان می کند. یک جفت دوربین جلو با وضوح بالا برای عبور از ویدئو، دوربین هایی که رو به پایین و به طرفین برای ردیابی دستان شما هستند، یک اسکنر لیدار و دوربین های TrueDepth برای ردیابی فضایی، و نورافکن های مادون قرمز وجود دارد تا همه چیز بتواند در نور کم کار کند. در زیر همه اینها، شما یک پردازنده M2 و پردازنده فضایی R1 جدید اپل و یک جفت فن دارید تا گرمای این فناوری را از بالا خارج کنید. طرفداران در طول زمان آزمایش Vision Pro هرگز قابل درک نبودند، اما گرما این بود: پس از جلسات طولانی، هدست قطعا گرم بود.

در لبه بالایی، چیزی را خواهید دید که شبیه نسخه های بزرگتر برخی از کنترل های آشنا اپل واچ هستند: یک تاج دیجیتالی که هم صدا و هم سطح غوطه وری واقعیت مجازی را در سمت راست تنظیم می کند، همانطور که از طریق هدست نگاه می کنید و دکمه ای در سمت چپ که به شما امکان می دهد عکس ها و فیلم های سه بعدی بگیرید.

شما دو هدبند در جعبه دریافت می کنید: باند بافتنی انفرادی و باند حلقه دوگانه. هر دو به راحتی متصل و جدا می شوند. آنها را مستقیما می چسبانید و سپس زبانه نارنجی کوچک را می کشید تا آنها را جدا کنید. گروه تکنوازی بدون شک خنک تر است و موهای شما را کمی کمتر به هم می ریزد - اما هر دو موهای شما را خراب می کنند، بنابراین اگر حلقه دوگانه برای شما مناسب تر است، فقط با آن همراه باشید. به نظر من حلقه انفرادی بسیار راحت تر است. همچنین آرزو می کنم که نقاط نصب روی صورت بیرونی باشد تا بتوانم باند را دور سرم بکشم و به جای اینکه دائما آن را روی موهایم بکشم، آن را بگیرم.

دو قطعه دیگر عبارتند از مهر و موم سبک که در اندازه های مختلف عرضه می شود و هدبند که در دو ضخامت عرضه می شود. (در صورت خرید آنلاین، این موارد را در فروشگاه یا با اسکن سر خود با آیفون نصب می کنید.) هر دو به صورت مغناطیسی متصل می شوند، به این معنی که به صورت مغناطیسی نیز جدا می شوند - شما می خواهید این چیز را از قاب بردارید زیرا گرفتن آن توسط مهر و موم نور می تواند منجر به فاجعه شود.